도구

도구

라틴어 문장 검색

Illi me comitem et consanguinitate propinquum pauper in arma pater primis huc misit ab annis, dum stabat regno incolumis regumque vigebat consiliis, et nos aliquod nomenque decusque gessimus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 2권 6:5)
et permissio rursus alia dubitatio et improvisum quiddam;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 36:1)
paene idem fons est illius, quam permissionem vocant, qui communicationis, cum aliqua ipsis iudicibus relinquimus aestimanda, aliqua nonnunquam adversariis quoque, ut Calvus Vatinio, perfrica frontem et dic te digniorem, qui praetor fieres, quam Catonem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 72:1)
ut imminutio, improvisum, imago, sibi ipsi responsio, digressio, permissio, contrarium (hoc enim puto, quod dicitur ἐναντιότησ), sumpta ex adverso probatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 244:4)
quisnam impacata consanguinitate ligavit Fortunam Invidiamque deus?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam50)
Erat autem nepos Aeduini regis ex sorore Acha, dignumque fuit, ut tantus praecessor talem haberet de sua consanguinitate et religionis heredem et regni.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VI. 1:1)
belli Fidenatis contagione inritati Veientium animi et consanguinitate - nam Fidenates quoque Etrusci fuerunt - et quod ipsa propinquitas loci, si Romana arma omnibus infesta finitimis essent, stimulabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 161:1)
in bellum Etruscum intentam civitatem, quia Caeritem populum misericordia consanguinitatis Tarquiniensibus adiunctum fama ferebatur, legati Latini ad Volscos convertere, nuntiantes exercitum conscriptum armatumque iam suis finibus imminere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 195:3)
sed quoniam vos regno impotenti finem ut imponatis non inducitis in animum, nos, quamquam armis possumus adserere Latium in libertatem, consanguinitati tamen hoc dabimus ut condiciones pacis feramus aequas utrisque, quoniam vires quoque aequari dis immortalibus placuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 54:1)
redire itaque eosdem legatos ad consulem et Africanum iusserunt et petere ut, si dare vere pacem, non tantum ostendere, frustrantes spem miserorum, vellent, aut ex summa pecuniae demerent aut permissionem extra civium corpora fieri iuberent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 65:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION